Brenda's kaartenpagina

vanmorgen vroeg opgestaan. om 5.30 uur om daarna te vertrekken naar het vliegveld. Het is vanaf het huis van jan en Marino 1,5 uur rijden naar Sydney Airport. We gaan op weg en komen daar ruim op tijd aan. We checken in, wat heel er g snel gaat omdat ik een rolstoelgebruiker ben en we gaan door de douane. Het is wel leuk om te zien hoeveel winkels en ander dingen aanwezig zijn op zo'n luchthaben. We moeten nog een tijdje wachten en nemen plaats bij een mooi uitkijkpunt van waaraf je de vliegtuigen kan zien landen en opstijgen. Dan is het tijd om aan boord te gaan. Ik zit inmiddels al in een vliegveld rolstoel want ik kan blijkbaar met mijn gewone rolstoel niet aan boord (wat bij elk ander vliegtuig wel kan!)en wordt naar de juiste plek in het vliegtuig gerold. We vliegen overigens met Jetstar. we zitten op de 2e rij en dat is prima te doen. het is ook maar een vlucht van anderhalf uur. In Sydney regent het nog heel erg en is het niet warmer dan 16 graden. We hopen dan ook dat als we uitstappen het zonnetje ons verwelkomt. Na wat vertraging komen we aan in Coolangatta en inderdaad.....het zonnetje schijnt!! heerlijk. we gaan van boord en op naar de bagageband. Tot mijn grote schrik zie ik mijn koffer niet voorbij komen. Eerst denken we nog dat dat komt omdat we als laatste van het vliegtuig werden gehaald en dat de koffer al een rondje gedaan heeft op de band, maar na 5 rondjes draaien worden niet alleen mijn ogen draaierig maar ook mijn maag! Oh nee, wat nu. er zijn maar liefst 3 mensen op deze vlucht waarvan de koffer niet is aangekomen. er wordt hier uiteraard over gemopperd. bij de desk waar we het door moeten geven wordt heel luchtig gereageerd met "dat gebeurt wel vaker, relax, komt allemaal goed". Maar ik ben er allerminst blij mee, Gelukkig heb ik op aanraden van Nienke mijn medicijnen en lenzen in mijn handbagage gedaan maar mijn spalk en zwemspalk en kleren natuurlijk zitten allemaal in de koffer. Maar goed, we worden verder geholpen met de mededeling dat de koffer wordt gebracht met de 1st volgende vlucht en dan naar het hotel waar we naar toe gaan wordt gebracht. Ben benieuwd. het is wel een geruststelling dat op het vliegveld al bekend is dat mijn koffer nog in Sydney staat, de tag was er af gevallen en ik had gelukkig op mijn koffer een label met mijn naam staan. dus er was een report of a missing suitcase of a miss. van Dijk.
Dat scheelt gelukkig.

Nienke en ik gaan de auto ophalen bij Hertz en dat gaat erg soepel. Als we bij de auto aankomen kijken we elkaar aan en lachen!!! Die is groot!!! het is een grote landrover 4X4. zodat we in elk geval genoeg ruimte hebben voor de rolstoel. Nadat Nienke zich gesetteld heeft en het aandurft om er mee te gaan rijden gaan we op weg naar Byron Bay. Er is daar bij zee een grote vuurtoren en dat is het meest noordelijke punt van Australie.




het uitzicht onderweg is prachtig. het zijn wederom bergen maar die zijn nu naast ons in plaats van dat we erover heen rijden net als in de Blue Mountains. We geniete nvah et uitzicht en een lekkere lunch en besluiten daarna naar de lodge te gaan. het zonnetje schijnt weer en de donkere wolken verdwijnen. de Lodge is Casuandria Lodge. Wederom prachtige uitzichten onderweg, en daar aangekomen nog meer verbaasd over deze accommodatie. PRACHTIG. Midden in het regenwoud en vol met vogels en andere dieren. het is een prima aangepaste Lodge en we gaan snel buiten op ons terras zitten geniete nvan de de vogels en de geluiden. de manager van het hotel waarschuwd ons dat er vannacht en morgenvroeg dieren op het dak kunnen komen. Possums en grote vogels. ik ben benieuwd.


We gaan hier vanavond eten dus we kunnen eerst lekker genieten van de natuur en hoeven ons niet te haasten om nog ergens naar toe te gaan. om 7 uur gaan we eten en daarna weer terug naar ons huisje. deze staan allemaal verspreid over het terrein dus je hebt het idee dat je in de middle of nowwhere bent. met een zaklamp vinden we onze weg terug. Mijn koffer is nog steeds niet gebracht en ik begin te denken dat die vandaag niet meer komt. de manager belt naar het vliegveld en die zeggen dat de koffer onderweg is naar hier. 4 uur geleden ook al!!!!het is inmiddels 22.25 uur en ik heb dus nog geen koffer. ik moet de nacht doorbrengen in mijn spijkerbroek en trui. BALEN!!!Nienke en ik wilde vroeg gaan slapen omdat we morgen ver moeten rijden maar thats not going to happen. Hopelijk maakt het geluid van de vogels in de ochtend dit weer goed. Welterusten.