Brenda's kaartenpagina

Dinsdag 6 oktober, O'reillys naar noosa.

Het is werkelijk prachtig hier, ongeloofelijk mooi die vogelgeluiden en de omgeving waar we in verblijven. Het is jammer dat we vandaag hier al weer weg gaan, had best nog een dag langer willen blijven. Vanochtend na het ontbijt hebben we nog een keer de wandeling van gisteravond over gedaan, alleen nu in daglicht, wat een hoge bomen en wat een verschil in diktes, grootes en kleuren. We gaan nu ook de Treetop route doen, is een hele lange hangbrug dwars door de bomen heen. Letterlijk naar de top van de bomen dus. Ik ben in eerste instantie best bang om er op te gaan, maar na even aarzelen besluit ik het toch te doen, en daar krijg ik zeker geen spijt van.



Wat een uitzicht, nu weet ik ook hoe een vogel zich moet voelen zo hoog boven de bomen. We gaan zo'n 30 meter omhoog. En wederom ben ik reuze verbaasd dat ook dit met de rolstoel prima te doen is. Ongeloofelijk hoe die aussies dat voor elkaar hebben. We zien verschillende vogels e genieten van deze prachtige wandeling door het bos. we lopen daarna nog even wat rond op het resort en komen uit bij de giftshop en het restaurant waar je wederom prachtig ver weg kijkt in de vallei en naar de bergen. Super.


Rond 11 uur zitten we op de terugweg in de auto weer te genieten van de weg zelf. Een enorm kronkelende weg, waar maar 1 auto tegelijk kan rijden, en die uitzichten. Heel mooi. Nienke en ik zijn bijna jaloers op de mensen die daar in de huizen wonen, hoewel dat natuurlijk ook z'n nadeel heeft, ver weg van de winkels, in de zomer bloedheet en in de winter ijskoud. Nou, dan toch maar liever ergens anders. we doen er zo'n 50 minuten over om beneden te komen en rijden dan richting Brisbane over de snelweg. Daar ergens getankt en rijden we door naar Beerburrum waar we in de buurt komen van de Glasshouse mountains. Een rots formatie van 10 rotsen waarvan er 4 zijn gemaakt tot national park. Hele mooie uitzichten.

we halen onderweg ergens een lunch in een local shopje. Echt huismoeders die na schooltijd zorgen dat de kinderen die opgehaald moeten worden wat te eten en drinken kunnen krijgen, en ook de rest v het dorp denk ik, want voor je de naam gezegd heb ben je er al doorheen. De hele weg die we verder volgen heeft uitzicht op de rotsen en andere mooie vergezichten. We willen in Kondilla nationalpark gaan kijken naar mooie uitzichten, daar aangekomen kan ik niet mee naar boven, wat een helee steile klim is, en nienke besluit alleen te gaan en ik geniet lekker van de warme zon. Het is al 27 graden inmiddels, en zonder zonnebrand wordt je echt heel snel rood. Oppassen dus. Verder doorgereden naar Mapleton national falls, en ja hoor ik kan uit de auto om naar de watervallen te gaan kijken. Euh, ja, er valt wat water maar.....echt veel is het niet. We’ll weer prachtig uitzicht. We rijden nog wat verder door, het is inmiddels al 1700 uur en we moeten nog naar Noosa.

Het wordt snel donker nu dus we gaan via de snelste route daar heen. We weten de weg niet dus we zoeken eerst wat rond, en besluiten daarna iemand naar de weg te vragen. Dit blijkt een knappe jongeman te zijn die bij toeval ook nog eens internet met een kaart van Noosa tevoorschijn tovert op zijn mobiel, dus de restvan de weg was een makkie! Het is wederom een heel mooie kamer en we zijn hier 2 nachten. Morgen wordt er dus geen auto gereden maar genieten we lekker van de zon,zee,strand en zwembad. Na een heerlijk diner in de haven van Noosa te hebben genuttigd gaan we moe maar voldaan terug naar onze studio voor een goede nacht slapen.
we hebben vandaag veel en lang in de auto gezeten, het was in km niet zo ver maar omdat we de touristische route gereden hebben duurde het veel langer, maar was zeker de moeite waard. Toppie.

Gelukkig is mijn koffer gisteravond om half twaalf nog gebracht dus konden we eindelijk gaan slapen. Normaliter thuis red ik het makkelijk tot die tijd maar hier van het bezig zijn en de frisse lucht en de lekkere warme zon houd ik dat niet vol.

Wat heb ik genoten gisteren van de omgeving bij onze lodge. de vogels, kikkers, krekels en andere beesten, GEWELDIG! Na een heerlijke douche in de perfect toegankelijke badkamer ga ik snel weer naar buiten om de vogels te horen. Het is ongeloofelijk hoe goed alles hier is aangepast.daar kan Nederland nog heel wat van leren. op de foto zie je onze groooote auto, toyota kluger.

Na een heerlijk ontbijt zijn we op weg gegaan naar onze volgende bestemming in O'Reillys Rainforest guesthouse in National Park Lamington. Onderweg kwamen we de bekende plaatsjes tegen zoals Surfers Paradise.Daar was het enorm druk en konden we de auto niet parkeren. Een stukje verderop konden we het wel goed zien maar toen kroop de zon net weer achter de wolken en toen hebben we eerst even de nodige shopping en sanitaire stops gedaan. met een lekkere pizza en drinken gaan we bij het strand zitten en genieten van de zon,zee en strand. heerlijk dat geluid van de golven.

Daarna zijn we verder gereden naar onze eindbestemming voor vandaag. Het was een rit van ongeveer 1,5 uur maar die was het zeker wel waard! We reden de berg op en halverwege kwamen de prachtige uitzichten! heel erg diep, ver kunnen kijken omdat het prachtig weer was. ongeloofelijk mooi. de diversiteit van kleuren, geluiden en uitzichten.Ik had op internet al gekeken naar wat de referenties waren van het guesthouse en er werd gezegd dat het prima was maar.....de weg erheen wel een beetje eng was, smal en erg steil. Nou, dat klopt. de laatste 20km waren dat inderdaad. Wegen waar je maar met 1 auto tegelijk kan rijden, en moet stoppen voor een andere tegemoetkomende auto. Erg kronkelig maar vooral erg mooi!.


Prachtig om daar te rijden. Nienke is een prima chauffeur en ondanks de omvang van de auto gaat het haar prima af. Petje af hoor. ik had het daar niet gedurfd denk ik. als we aankomen bij O'Reillys gaan we naar onze kamer met Mountain view, waar we ook weer een prachtig uitzicht hebben.

Het is niet te beschrijven hoe mooi en.....ik heb mijn eerste kangaroo gezien, nou ja, een kleintje dan, de Wallabee.

Er vliegen hier ook veel papagaaitje. leuk hoor om te zien, thuis zien we die alleen in een kooi!

we gaan een kijkje nemen bij het zwembad en daar lekker even zonnen en uitrusten. op het grasveld zit al weer een wallabee, en deze keer kon ik hem goed zien, de andere zag ik vanuit de auto. hij zit werkelijk een meter van me af en dat is zo mooi!! Vanavond gaan we een avondwandeling doen en hopen dat we dan nog meer dieren te zien krijgen, die je anders overdag niet ziet. ik was wel een beetje bang daarvoor omdat ik in het donker natuurlijk niet veel zie en bang ben om uit mijn stoel te vallen. gelukkig krijgen we goede zaklampen en de gids wijst ons diverse dieren aan. Een Possum en boomkikkers. dan gaan we een pad in tussen de bomen door, wederom volledig aangepast! een houten plankvlonder helemaal door het bos.

midden in het bos vraagt de gids ons om de lampen uit te doen, en dan is het pikkedonker!! behalve een beetje maanlicht zie je dus niks, hij vertelt ons dat er daar elke week wel 2 a 3 mensen verdwalen, en dan met een reddingsploeg gezocht worden.

we zien helaas niet veel nachtdieren en gaan terug om een lekker diner te nuttigen. dit is in het restaurant van de guesthouse. een lekker bord met spaggeti. smaakt prima. in het restaurant hebben ze een soort van kijkruimtes gemaakt waar eten en water staat voor de possums. het is achter glas voor ons, maar de dieren komen gewoon vanaf buiten naar beneden via de bomen en komen daar lekker eten. er was er 1 bij met een kleintje, heel mooi om te zien.

dit was een schitterende dag met vanalles en nog wat. Zon, zee, bergen, uitzicht en wilde dieren.

vanmorgen vroeg opgestaan. om 5.30 uur om daarna te vertrekken naar het vliegveld. Het is vanaf het huis van jan en Marino 1,5 uur rijden naar Sydney Airport. We gaan op weg en komen daar ruim op tijd aan. We checken in, wat heel er g snel gaat omdat ik een rolstoelgebruiker ben en we gaan door de douane. Het is wel leuk om te zien hoeveel winkels en ander dingen aanwezig zijn op zo'n luchthaben. We moeten nog een tijdje wachten en nemen plaats bij een mooi uitkijkpunt van waaraf je de vliegtuigen kan zien landen en opstijgen. Dan is het tijd om aan boord te gaan. Ik zit inmiddels al in een vliegveld rolstoel want ik kan blijkbaar met mijn gewone rolstoel niet aan boord (wat bij elk ander vliegtuig wel kan!)en wordt naar de juiste plek in het vliegtuig gerold. We vliegen overigens met Jetstar. we zitten op de 2e rij en dat is prima te doen. het is ook maar een vlucht van anderhalf uur. In Sydney regent het nog heel erg en is het niet warmer dan 16 graden. We hopen dan ook dat als we uitstappen het zonnetje ons verwelkomt. Na wat vertraging komen we aan in Coolangatta en inderdaad.....het zonnetje schijnt!! heerlijk. we gaan van boord en op naar de bagageband. Tot mijn grote schrik zie ik mijn koffer niet voorbij komen. Eerst denken we nog dat dat komt omdat we als laatste van het vliegtuig werden gehaald en dat de koffer al een rondje gedaan heeft op de band, maar na 5 rondjes draaien worden niet alleen mijn ogen draaierig maar ook mijn maag! Oh nee, wat nu. er zijn maar liefst 3 mensen op deze vlucht waarvan de koffer niet is aangekomen. er wordt hier uiteraard over gemopperd. bij de desk waar we het door moeten geven wordt heel luchtig gereageerd met "dat gebeurt wel vaker, relax, komt allemaal goed". Maar ik ben er allerminst blij mee, Gelukkig heb ik op aanraden van Nienke mijn medicijnen en lenzen in mijn handbagage gedaan maar mijn spalk en zwemspalk en kleren natuurlijk zitten allemaal in de koffer. Maar goed, we worden verder geholpen met de mededeling dat de koffer wordt gebracht met de 1st volgende vlucht en dan naar het hotel waar we naar toe gaan wordt gebracht. Ben benieuwd. het is wel een geruststelling dat op het vliegveld al bekend is dat mijn koffer nog in Sydney staat, de tag was er af gevallen en ik had gelukkig op mijn koffer een label met mijn naam staan. dus er was een report of a missing suitcase of a miss. van Dijk.
Dat scheelt gelukkig.

Nienke en ik gaan de auto ophalen bij Hertz en dat gaat erg soepel. Als we bij de auto aankomen kijken we elkaar aan en lachen!!! Die is groot!!! het is een grote landrover 4X4. zodat we in elk geval genoeg ruimte hebben voor de rolstoel. Nadat Nienke zich gesetteld heeft en het aandurft om er mee te gaan rijden gaan we op weg naar Byron Bay. Er is daar bij zee een grote vuurtoren en dat is het meest noordelijke punt van Australie.




het uitzicht onderweg is prachtig. het zijn wederom bergen maar die zijn nu naast ons in plaats van dat we erover heen rijden net als in de Blue Mountains. We geniete nvah et uitzicht en een lekkere lunch en besluiten daarna naar de lodge te gaan. het zonnetje schijnt weer en de donkere wolken verdwijnen. de Lodge is Casuandria Lodge. Wederom prachtige uitzichten onderweg, en daar aangekomen nog meer verbaasd over deze accommodatie. PRACHTIG. Midden in het regenwoud en vol met vogels en andere dieren. het is een prima aangepaste Lodge en we gaan snel buiten op ons terras zitten geniete nvan de de vogels en de geluiden. de manager van het hotel waarschuwd ons dat er vannacht en morgenvroeg dieren op het dak kunnen komen. Possums en grote vogels. ik ben benieuwd.


We gaan hier vanavond eten dus we kunnen eerst lekker genieten van de natuur en hoeven ons niet te haasten om nog ergens naar toe te gaan. om 7 uur gaan we eten en daarna weer terug naar ons huisje. deze staan allemaal verspreid over het terrein dus je hebt het idee dat je in de middle of nowwhere bent. met een zaklamp vinden we onze weg terug. Mijn koffer is nog steeds niet gebracht en ik begin te denken dat die vandaag niet meer komt. de manager belt naar het vliegveld en die zeggen dat de koffer onderweg is naar hier. 4 uur geleden ook al!!!!het is inmiddels 22.25 uur en ik heb dus nog geen koffer. ik moet de nacht doorbrengen in mijn spijkerbroek en trui. BALEN!!!Nienke en ik wilde vroeg gaan slapen omdat we morgen ver moeten rijden maar thats not going to happen. Hopelijk maakt het geluid van de vogels in de ochtend dit weer goed. Welterusten.