Brenda's kaartenpagina

vanochtend nog lekker op het terras van een cafe zitten ontbijten in het zonnetje, nog even de laatste vitamine D laten doordringen in ons lichaam. het is wederom prachtig weer en de zon schijnt volop. Na het ontbijt lopen we nog lekker een keertje richting de pier en kijken daar nog een laatste keer over de zee en genieten van de rust en het geluid van de golven. Ongeloofelijk snel zijn deze 3 weken voorbij gegaan. We lopen terug naar het hotel en pakken de koffers in en gan op weg naar het vliegveld, het is dan rond 10.30 uur en we vliegen vanmiddag om 15.15 uur.
we gaan wat eerder om nog even naar het visitorcentre te gaan van de Flying Doctors. Helaas blijkt dit gesloten te zijn op zaterdag (in tegenstelling van wat op de folder vermeldt staat) en we gaan dan maar meteen door naar vliegveld. we moeten de huurauto nog inleveren bij Hertz en als we dat gedaan hebben gaan we maar zitten in de vertrekhal waar we tot 12.00 uur moeten wachten om te kunnen inchecken. ik pak mijn boek en ga lekker buiten in de schaduw nog wat zitten lezen, ik heb mijn spijkerbroek al aan, dus in de zon zitten is veels te heet. in de schaduw is het ook al gauw 25 graden, maar er staat een lekker windje dus dat is nog goed te doen.
Als het 12 uur is checken we in en gaan op het vliegveld van Cairns nog wat laatste shopping doen, het is alleen erg klein, er zijn maar 10 winkeltjes of zo, dus we zijn snel klaar en eten nog lekker even iets alvorens we weer veroordeeld worden tot het vliegtuigvoedsel. na nog wat lezen en muziek luisteren is het eindelijk tijd om aan boord te gaan. Wel een dubbel gevoel hoor! ik wil nog helemaal niet weg, maar vind het ook wel weer lekker om morgen thuis te zijn, ouders en hondje weer te zien. Maar nu.....zou ik liever hier gebleven zijn, lekker in de warmte die me de afgelopen weken zo goed heeft gedaan! In elk geval neem ik hele mooie herinneringen mee naar Nederland.

we vliegen van Cairns naar HongKong, dit is een vlucht van ruim 6,5 uur. we zijn overigens op tijd vertrokken en landen iets eerder dan gepland in HongKong. Hier moeten we ruim 4 uur wachten voor we verder vliegen. De winkeltjes hebben we de vorige keer al bekeken dus daar hebben we niet zoveel zin in, we gaan lekker relaxed zitten in de wachtruimte voor het inchecken en ik leg mijn benen even omhoog want die staan op ontploffen, wat een dikke benen van het vocht, veel erger dan op de heenvlucht, maar dat komt ook van de warmte en vermoeidheid.

De vlucht van Hongkong naar Nederland duurt ruim 13 uur. dit is een lange tijd en ik hoop ook nog wat te kunnen slapen, heb voor vertrek al medicijnen ingenomen en ben dus aardig moe als we eenmaal in het vliegtuig zitten, de oogjes vallen dicht maar na 1,5 uur komen ze al aanzetten met het heerlijke vliegtuig eten waar ik op dat moment dus helemaal geen zin in heb, laat me proberen te slapen!! na het eten gaan de lampen aan boord uit en ook mijn lampje gaat zo'n 4 uurtje uit. wel elke keer even wakker als er iemand langsloopt etc, maar toch even kunnen doezelen. daarna kan ik de slaap niet meer vatten en ga maar wat tv kijken, tekenfilms doen het verbazend goed als je moe bent en niet de fut hebt om een normale film te kunnen volgen!Dan is het eindelijk zover, ook weer voor op schema, landen we om 06.30 uur in Nederland. na het taxieen en de bagage halen is het tijd voor het onthaal van familie. Fijn hoor om ze weer te zien! met de nodige verhalen gaan we op weg naar Deurne, waar ik bij thuiskomst ook hoor van de brand op mijn werk. wel even schrikken! zal ook wel weer de nodige sensatie hebben opgeleverd! hoop dat het mee valt met alle schade.

Inmiddels is het donderdagmorgen 22 oktober en ik ben nog steeds aan het bijkomen van de vakantie. zondag en maandag ging het redelijk goed, dinsdag heb ik meer tijd op bed gelegen dan dat ik er uit was volgens mij, en gisteren was ik ook nog erg moe.Fijn dat ik nog deze week vakantie heb. Is ook wel nodig om bij te komen.

Ik kijk terug op een geweldige gave vakantie waarin ik/we heel veel gedaan en gezien hebben. dingen die voor mij onvergetelijk zijn en dingen die ook erg emotioneel waren zoals de keer dat ik weer voor het eerst op het strand was, maar zeker ook het snorkelen wat al heel lang een wens van me was. Ik wil Nienke heel erg bedanken voor de geweldige vakantie, voor alle dingen die we samen hebben meegemaakt en hebben gezien en alles wat ze voor me gedaan heeft, en natuurlijk ook mijn ouders die zo lang op Tijger hebben gepast. Iedereen die mijn blog heeft gelezen en berichtjes heeft achtergelaten. ik hoop dat ik door middel van deze verslagen jullie ook een beetje heb mee genomen op deze vakantie!

groetjes en tot ziens Brenda (hopelijk kom je terug op deze site om te zien welke kaarten ik de komende tijd weer ga maken!)

Vandaag de laatste volle dag hier. We gaan lekker genieten van een ontbijtje bij de buren van het hotel. Ik neem lekkere pancakes met pineapple! Smaakt prima hoor in de ochtend.

We gaan zometeen naar de Railway station en daar gaan we met de trein een scenic route doen door/tussen en over de bergen. We moeten een half uurtje rijden en als we daar aankomen zien we een mooi oud station en we wachten op de trein. Via een lift wordt ik in de trein geholpen, ook al weer zo goed aangepast! En dan ALL ABOARD!!

We vertrekken. Het is geen stoomtrein, we’ll een beetje jammer, maar we’ll een mooie oude dieseltrein. We komen tijdens de route door 14 tunnels die destijds allemaal met de hand uitgegraven zijn.

Alleen met behulp van ezels en andere werkdieren werden de brokstukken en de bomen vervoerd die moesten wijken voor deze spoorrails. De uitzichten zijn werkelijk prachtig. We komen langs de eerste waterval, wat normaliter een groot spektakel is vooral als het geregent heeft. Dat heeft het hier in tijden niet dus er komt een miezerig straaltje water naar beneden, we’ll genoeg om te zien dat het een waterval is. Dus....goedgekeurd, mooi om te zien.

We rijden over bruggen en kijken dan diep in het ravijn, wat een uitzicht zeg, die bomen, die verschillende kleuren, dieptes, water enz. Heel gaaf.

in de verte zie je al een glimp van de 2e waterval, de barrongorge. Ook deze heeft normaliter veel meer water maar is we’ll groter dan de andere. Hopelijk gaat het snel regenen, dat kan de natuur hier goed gebruiken, is echt kurkdroog.

We komen aan op het station, Kuranda, en gaan in dit dorpje nog even shoppen en kijken bij diverse aborigals artworkshops. Facinerend om te zien hoe mooi ze bv boomerangs en rithimsticks beschilderen door middel van dotpainting. een urenlang klusje.

Na wat winkels en marktjes is het tijd om wat te eten. We gaan in het rainforest restaurant eten en krijgen plaatsen toegewezen op het terras wat uitkijkt over de bomen. Heel erg mooi. Na deze lunch gaan we op weg naar de Skyrail, een 7,5 km lange kabelbaan over en door het tropisch regenwoud. Wouw, wat een uitzicht. Ontzettend gaaf om te zien en te horen want je gaat over de boomtoppen heen en daar zitten natuurlijk nogal wat vogels. Op 2 uitkijkposten mag je uitstappen en bij de lookouts zien we de waterval die in de trein ook zagen maar dan van boven. Heel mooi, je hoort hem nu ook beter. Wat moet dit prachtig zijn , en een kabaal, als het geregent heeft en de waterval afmetingen aannneemt die je niet voor mogelijk houdt. Indrukwekkend om te zien.

Op de weg naar het eindstation wat tevens ook het hoogste punt is van de kabelbaan kan je uitkijken over de stad Cairns, en wij zitten in Palm Cove waar 2 eilanden liggen die je vanaf hier ook prima kunt zien. Erg leuk, de luchthaven en mooi uitzicht over de bergen. Helaas kunnen we het great barrier reef niet zien om dat er een grote dikke rookwolk hangt over de zee die vanuit de bergen word verspreid. Er zal we’ll ergens weer een flinke brand woeden.



Op de terugweg naar het hotel horen we dat er in de goldcoast branden zijn ontstaan en dat er veel mensen geevacueerd moeten worden. Hopelijk is het voor ons geen belemmering morgen met het opstijgen in Cairns.
Dit was een super mooie ervaring, en moe, maar voldaan keren we terug naar Palm Cove waar we nog even lekker gaan zwemmen in de oceaan. Dit wordt mijn eerste keer zwemmen in de oceaan ,(snorkelen niet meegeteld) waarbij ik via een bootramp mezelf bijna met stoel en al in de oceaan laat vallen. Wat is dat warm zeg, het zeewateris 28 graden. Onvoorstelbaar dat dit zo kan. Het wordt hier in Palm Cove ook niet kouder dan 20 graden in de winter maar goed... Dit is net een warm bad waar je in zwemt. Genieten.


We gaan terug naar de kamer en gaan beginnen met het inpakken van de koffer voor de terugreis. Ik heb hier zo'n moeite mee, vind op vakantie gaan prima maar.....die koffer!weet nooit hoe ik die het handigst in moet pakken. Na wat gerommel in de koffer en ook onze magen gaan we eten bij een bar en grill een stukje verderop in de straat. Heerlijk zitten eten en even nog genieten van de laatste paar uur in het warme australie. We gaan ook nog gezellig wat drinken in het café en dan is het zo weer bedtijd. Morgen gaan we naar het vliegveld, en daar gaan we ook nog even naar het visitorscentrum van de flying doctors. vind ik superleuk want door die serie is mijn fascinaties voor Australie ontstaan. Hopelijk gaat alles goed met vliegen, geen vertraging etc.

Als we wakker worden ruiken we een brandlucht, bij het openen van de gordijnen is ons mooie uitzicht op zee totaal verdwenen, alles staat onder de rook waardoor het mistig is. We informeren bij het hotel wat er aan de hand is, en ze denken dat het komt van de branden die verderop woeden. Gisteravond kon je het al zien op het nieuws. Waarschijnlijk met de wind meegevoerd naar hier, Wat moet het daar dan verschrikkelijk zijn he. aan de voorkant van het hotel staan huizen met daarachter bomen, die je bijna niet ziet vanwege de rook.

Vanochtend hebben we lekker bij de plaatselijke bar/café een heerlijk ontbijtje gehad, lekker met een smoothie met lime,pineapple en apple. Dat ga ik zeker missen die lekkere sapjes.

Na het ontbijt rijden we naa Palm Cove, dat ligt 25 km van Cairns af.
Overal zien en ruiken we de dikke rook onderweg, de bergen zijn bijna niet te zien. Heel raar. Op het locale nieuws horen we dat er ook in Cairns branden zijn, of dat het zo droog is dat dit elk moment kan gebeuren. We’ll een beetje beangstigend om te horen omdat wij die kant op gaan.

Het landschap is wederom prachtig, mooie uitzichten (jammer van de rook, maar contouren zichtbaar) Als we bij Cairns in de buurt komen wordt het uitzicht gelukkig weer beter, de rook trekt de andere kant op. Landschap verandert nu in een drukke winkelstraat met heel veel auto's, winkels etc, 20 meter terug en je zat nog in de bergen, prachtig. Dan rijden we Palm Cove binnen.
Daar aangekomen hebben we een prima hotel met aan de overkant wederom het strand, en een heerlijke grote luxe kamer. Ik heb de hele reis nog geslapen in de 1 persoonsbedden, en Nienke de dubbele. Nu is het mijn beurt en neem ik dat grote bed zodat ik straks nog wat tv kan kijken. Hoop dat ik mezelf vannacht nog terug kan vinden!

We gaan een wandeling maken in Palm Cove, maar helaas blijkt dit stadje niet echt rolstoelvriendelijk, er is een winkelcentrum maar dat is bovenaan een grote trap, geen lift te bekennen, dus helaas, daar kan ik niet in. Dit is ook het eerste stadje waar ik dit mee maak, voor de rest was het overal perfect toegankelijk. We gaan nog een stukje verder en komen eigenlijk geen leuke shops meer tegen, dus besluiten we terug te gaan en even bij het hotel de tour te boeken voor morgen. We gaan met de Skyrail en de Railway. Schijnt prachtig te zijn. Vol verwachting dus...

We gaan lekker wat eten bij het restaurant naast het hotel en genieten lekker van de schaduw, het lopen in de zon ging prima maar het is we’ll 32 graden, dus schaduw is heerlijk tijdens het eten. In de zee zie je 2 eilanden liggen, Double Island en nog een kleintje.

De zee is hier 28 graden warm, we gaan proberen om er in te zwemmen, althans ik proberen, Nienke kan er natuurlijk zo in. We pakken onze spullen en gaan richting de plek waar een bootramp is, ik kan er in komen maar we’ll met veel moeite, ik besluit het niet te doen omdat we dadelijk ook nog naar Cairns gaan en ik dan geen energie meer over heb. Morgen een nieuwe poging. Nienke gaat we’ll lekker even in het water.
Het is nog warmer dan het zwembad van gisteren, ongeloofelijk zeg, 28 graden. er zitten hier ook hele rare vogels,zoals je wel ziet op de foto. 1 bekende, 1 onbekende!!


We gaan nog een stukje verder naar de pier en gaan even kijken of we vissen of iets zien rondom die pier.die zien we niet maar we’ll een arend die boven op een lamp zit. Hoog boven alles uit te kijken. Er loopt daar een jongen rond die een vis in zijn handen heeft en zwaait ermee zodat de arend hem zit. Ik denk bij mezelf, ja hoor, dat gaat die echt niet halen maar..... Jawel hoor evenlater komt hij aanvliegen en haalt zo de vis van de paal af. Prachtig om te zien, wat een beest zeg. Met de vis tussen zijn poten geklemd vliegt de adelaar terug naar zijn plek op de lamp en gaat hem daar lekker op zitten eten.



We lopen weer terug naar het hotel en gaan ons klaarmaken om naar Cairns te gaan, er is daar een nightmarket en ook zijn er natuurlijk diverse winkeltjes open waar we graag nog even gaan neuzen. Het is erg gezellig en we kopen nog wat laatste souvenirs, ik ben eindelijk geslaagd voor een mooie trui.
We gaan daarna eten bij een Mexicaan. Ik heb alleen niet zo'n honger, ben een beetje misselijk. Ik ben vanmiddag gestoken door iets en kan zomaar zijn dat dat daar van komt. Ik weet niet wat het is geweest, maar prettig voelt het niet.

Na het eten rijden we weer terug naar PalmCove en daar zit ik nu dit te typen. Morgen gaan we dus nog met de trein en die kabelbaan. En dan....zit het erop, we gaan zaterdag weer terug naar nederland. Ik wil niet, voel me hier prima, lekker warm, minder pijn etc. Maar ja, morgen eerst nog lekker genieten en dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen van dit geweldige land.

Het is vandaag de laatste dag van meer dan 200 km. Morgen is het nog 165km naar Palm Cove, bij Cairns.

Vanochtend lekker vroeg wakker, heerlijk geslapen. we gaan lekker douchen en gaan daarna bij de bakker aan de overkant van het hotel een lekker broodje halen wat we gaan opeten aan het strand. Een heel mooi strand in Townsville, er ligt ook een zwembad bij waar je altijd veilig kan zwemmen zonder kwallen enz. Als je in dat bad ligt kijk je zo uit op de zee.

Erg mooi, een lekker relaxende plek om ons broodje te eten. Het is half negen en dus nog niet zo heet in de volle zon, het is we’ll al 25 graden of meer, maar de zon is nog niet zo krachtig als later op de middag.
Na ons heerlijk ontbijt gaan we op weg naar Mission Beach, we hopen daar rond de lunch aan te komen zodat we daarna lekker kunnen relaxen bij het zwembad of bij de zee.

We rijden wederom door prachtig gebied, helaas is er we’ll al veel rook te zien op diverse plekken, wat duid op bosbranden. Er is bij een bepaald gedeelte rondom en berggebied bijna niks te zien van de bergen vanwege de rook.

De lekkere warme zon waar wij van genieten laat zijn keerzijde dus duidelijk zien. Gevaarlijk en verwoestend. We rijden verder door en ik zie een adelaar boven ons, een paar kilometer verderop zitten er weer 2 bij elkaar op de weg en vliegen dus op als wij er aankomen. Wat een prachtige vogels zeg. Enorm groot maar zo indrukwekkend om te zien. De rest van het landschap is hetzelfde als andere dagen, bergen, kale vlaktes, rietsuiker velden. Als we bijna in Mission Beach zijn ziet Nienke een Cassowary lopen en heeft ook nog een kleintje bij zich! Uniek om te zien omdat deze vogels bijna uitgestorven zijn.

We stoppen (op de snelweg) waar het gelukkig niet druk is en we niemand achter ons zien en het lukt me om mooie foto's ervan te maken. Dan duikt er achter ons een auto op en Nienke trapt op het gas en OFF WE GO! Even later zien we een bordje waarop staat dat we door een gebied rijden waar de Cassowary beschermd wordt, er staan enorm leuke borden langs de weg, grappig gewoon hoeveel verschillende soorten ik hier al gezien heb.



De snelweg hier in Australie betekent niet dat je hier 120 kunt rijden, sterker nog, harder dan 100 of 110 mag niet, en de snelweg is eigenlijk de grote doorgaande weg van plaats naar plaats. De snelweg gaat ook gewoon door die plaatsjes dus je komt overal leuke plaatsjes tegen, de een wat groter, de ander ben je al voorbij als je de naam ervan hebt uitgesproken. Heel leuke huisjes, diverse soorten, maten en kleuren. Hier kan alles, volgens mij hebben ze geen welstandscommissie of iets dergelijks. Er is er werkelijk geen 1 hetzelfde. Er wordt ook veel gewerkt op de snelweg en dan staan er meestal vrouwen op het hete asfalt met een bordje met daarop STOP of SLOW.

Onvoorstelbaar dat ze dat de hele dag doen in de brandende zon. Zo kan het zomaar gebeuren dat je in de bergen rijd en ineens in een file staat op een VERRY STEEP CLIME. We kunnen er we’ll om lachen omdat het uniek is om mee te maken. Je rijdt hier soms ook kilometers zonder iemand voor je of achter je te hebben rijden.

Aangekomen in Mission Beach, wat een heel klein gezellig plaatsje is, waar 10 winkeltjes zitten en een stuk of 3 cafe's, gaan we inchecken bij ons hotel. Het heet Castaway on the beach, en dat is het ook, het uitzicht in de achtertuin is de zee. Prachtig, je hoort op de kamer gewoon de golven. Er is een heerlijk zwembad bij dat uitkijkt op de zee! Dat gaan we straks zeker uitproberen. De hotelkamer is echt BIG, prima aangepast, heel netjes.

We gaan wat rondkijken en eten in Mission Beach en komen uit bij een café waar we een drankje bestellen, en dat wordt gebracht door een jongedame die heel goed nederlands spreekt, of ja, Belgisch. Haar ouders wonen in Griendtsveen! Wat is de wereld klein he. Zij is zelf al sinds februari aan het backpacken en werkt nu 3 maanden in dat café. Ze gaat in november weer verder, had even een break nodig van al dat rondtrekken.

We eten hier nog een lekkere pizza en gaan daarna nog wat winkeltjes bekijken. Niks bijzonders, maar we’ll leuk om even te zien. ik koop hier wee r een paar ansichtkaarten, heb er van elke plaats nog weten te kopen alleen niet in Townsville. Die komen dadelijk allemaal in mijn scrapbook.

We gaan terug naar het hotel, en zien dan een mangoboom, met prachtige grote mangos. En ook palmbomen met vruchten. We lopen snel terug want de zon brandt en het is erg heet.Tijd voor een lekkere duik in het zwembad. We installeren ons op de ligbedjes en gaan lekker even zwemmen want het is verry HOT. Even in de zon en dan weer afkoelen anders houd je het niet vol.

Vanavond eten we lekker in het hotel, wat erg lekker was, maar ook we’ll het duurste eten tot nu toe. Nu weer op de hotelkamer en we zien op de televisie dat er al veel branden zijn en dat er mensen geevacueerd moeten worden. Het is in de buurt van Brisbane. Vreselijk om te zien, al die ongeruste mensen die mogelijk hun huis gaan verliezen, en wij vieren hier lekker onze vakantie. THAT’S LIFE!

Na een heerlijke nacht slapen wordt ik wakker met spierpijn. Dat had ik ook niet anders verwacht aangezien ik gisteren natuurlijk heel veel gedaan heb. ik heb er nog heerlijk over gedroomd en gisteravond toen ik in bed lag ging mijn bed op en neer van al dat schommelen op het water. er bestaat slechts een hele kleine kans dat dat komt door dat ene glas wijn tijdens het diner!!

We gaan vandaag van Airlie Beach naar Townsville. Daar is niet heel veel te beleven dus we gaan eerst nog lekker even shoppen in Airlie. nog wat souveniers gekocht en voor mezelf ook nog leuke dingen. 1 daarvan is een door een locale aboriginal man gemaakt schildersdoek waar ik thuis een mooie lijst om heen kan doen. Het is gemaakt met het Dotpainting, dus met allemaal stippen. Heel leuke winkel met veel Digeridoos en de jongenman die ons helpt blijkt ook heel goed daarop te kunnen spelen, GAAF wat een geluid komt daar uit zeg. Krijg gewoon kippenvel. Nog wat later toen we de doekjes gekocht hadden vroeg ik hem of hij nog eens wilde spelen en of ik dat mocht filmen. Hij vond dat leuk en zo ging hij nog een keer spelen op de didgeridoo. Even later vertelde hij dat hij diverse diersoorten nagedaan had. Kangaroo, dingo etc. Fantastisch gewoon.

we gaan verder en nemen lekker wat te drinken en gaan lekker bij het strand zitten, nu kan het nog we’ll even in de zon, maar over een paar uur is het echt veels te heet.

Dan rijden we weer richting snelweg en ondanks dat het zo'n lange stukken snelweg zijn zie je enorm veel. Vandaag ook weer veel bergen, maar ook hele stukken droog land met daarop kalveren die ontzettend mager zijn en waarbij ik me afvraag of die het nog we’ll overleven als het in de zomer nog heter wordt. Waarschijnlijk we’ll, want de zomers hier zijn nogal nat en we zien ook overal langs de weg waarschuwingsborden voor overstromingen. Dus als het hier dan regent na zoveel tijd kan de grond het niet verwerken en staat de boel blank.

Een stuk verderop stoppen we om een lunch te nuttigen, en we gaan een café binnen in Homehill waar we een heerlijke beefburger eten en wat lekker kouds drinken. Het is best een grote plaats en heeft ook een accommodatie waar je kan douchen, naar de wc, en zelfs kan koken en afwassen. Je mag hier maximaal 48 uur staan, dus als je wilt overnachten en lekker wilt relaxen dan kan dat hier gewoon aan de rand van de snelweg.


We rijden weer verder en komen onderweg veel akkers tegen waarop ze suikerriet verbouwen, veel boeren zien we de akkers omploegen of bewerken, en er staan overlangs langs de akkers treinwagentjes gevuld met gesneden suikerruit. Die staan gewoon te wachten om vervoerd te worden naar de fabriek. We zien de trein langskomen die die wagentjes gaat ophalen en vervolgens rijden we ook langs de fabriek. Best leuk om te zien. Rond het fabrieksterrein staan dus geen vrachtwagens maar treinen met die gevulde of inmiddels lege wagentjes suikerriet.


Na nog wat rijden komen we aan in Townsville waar we lekker willen genieten van de zon, en zwembad, het is inmiddels 4 uur geweest. Al snel ontdekken we dat dit niet zo'n goed idee is, tenzij we graag lek geprikt willen worden door hele kleine gemeen stekende muggetjes, niet groter dan een vlo, maar laten hun sporen we’ll na, het lijkt we’ll of we de mazelen hebben! Na een heerlijke douche zijn we verlost van de beestjes en gaan lekker even wat lezen en relaxen voor het avondeten.

We gaan eten in een restaurant tegenover de haven of toegang tot de zee. Ik bestel het zelfde als nienke, of nienke bestelt hetzelfde als ik, net hoe je het bekijkt. Lekkere vis met chips and salade. Smaakt prima. Voor het toetje gaan we naar de buren, een italiaanse ijssalon. Heerlijk, lekker buiten op het terras, is nog zo'n 25 graden. morgen gaan we redelijk op tijd weg als we naar Mission beach rijden, dan kunnen we daar ook weer genieten van de zon en hopelijk nog even strand. Het is nog maar een paar dagen, dus nog lekker even genieten.

Al vroeg gaat de wekker, want vandaag is de dag! Snorkelen in the Great Barrier Reef. Ik vind het we’ll erg spannend, heb nog nooit gesnorkeld of uberhaupt in de open zee gezwommen! Ben benieuwd wat vandaag gaat brengen.

Na een heerlijk ontbijtje om 6.30 uur (ik ga nog wennen aan deze vroege tijd ontbijten!) worden we om 7.10 opgehaald om naar de haven te gaan waar onze boot van vandaag ligt. Het begint helaas niet al te goed want de transferbus heeft geen lift, we kunnen dus niet mee. Iemand van het hotel personeel brengt ons daar heen met de bedrijfswagen. Prima dus. No Worries! Bij de haven aangekomen steek onze boot met kop en schouders boven de andere "bootjes uit"! Wat een groot ding zeg, het is een catamaran. Computergestuurd zodat er zo min mogelijk kan is op zeeziek worden.

Ik kan de boot niet op omdat er veel trapjes zijn. Het personeel is alleraardigst en 2 sterke knappe jongemannen dragen me de trap op. Vind dat zelf nogal eng maarja, om ergens te komen moet je je soms daar aan overgeven. In de boot aangekomen krijgen we een lekker kopje thee en dat is deze keer van een australier die nederlands kan praten en verstaan. Leuk hoor, weer even je eigen taaltje te horen.

De tocht naar het pontoon waar we gaan aanmeren duurt ongeveer 3 uur, we maken een tussenstop bij 2 andere eilanden en halen daar mensen op of zetten ze daar af. Onderweg is het erg mooi, je ziet veel water natuurlijk maar in de achtergrond veel bergen in diverse soorten kleuren en maten. Een stuk verderop zie je niks meer dan alleen water, we zijn zo'n 54 km van de kust vandaan. de enige mogelijk om zonder boot ergens te komen is met een watervliegtuig, dat "toevallig" ook even wilde poseren voor mijn camera.

Het Pontoon is een groot drijvend oppervlak waar de boot aan vastlegd.
Het heeft een grote glijbaan, plekken om te zonnen en natuurlijk de plekken om te duiken en snorkelen.


Goed geregeld allemaal, er zit een lifeguard alles in de gaten te houden.

Als eerste ga ik een tochtje maken in een glassbottom boat. Een boot dus met een glazen doorkijk gedeelte zodat je het reef kan zien. Onbeschrijfelijk mooi, vissen, diverse soorten koraal en kleuren. Prachtig.

Nienke is gaan duiken,ik mocht dat niet vanwege medicijngebruik. Nienke had al vaker gedoken en mocht nu dus met een duik mee tot een 9 meter diepte.


Na deze boot tocht ga ik voor de eerste keer snorkelen. Ik ga met een guided snorkeltour, dat wil zeggen met begeleiding omdat ik nog nooit gesnorkeld heb en nog nooit in de open zee of ja oceaan gezwommen heb. In het begin een beetje bang omdat ik niet zo goed durf te ademen door dat buisje, maar al snel krijg ik de (zoute) smaak te pakken en kan ik ook alleen zwemmen. Ik heb dan 1 zwemflipper aan, maar die doe ik uit omdat de balans moeilijk te houden is met maar 1 flipper. Toen ik hem uitgedaan had was het veel beter. Wat is het mooi onder water! Nog nooit zo dicht bij de vissen geweest als nu. Ik word samen met een andere man begeleid door 3 mensen van de boot. Lekker luxe hoor, je krijgt veel te zien en te horen en houden goed in de gaten of het we’ll goed gaat met je. Het water is 25 graden, een wetsuit is we’ll lekker maar het is echt niet koud.

We zien een seecumcumber, en ander koraal dat veranderd van kleur als je het aanraakt. Really Cool. Ik geniet volop. De fotograaf komt ook nog langs en maakt leuke kiekjes. We zien nog een paar grote vissen, mooi gekleurd. En een haai. Geen supergrote maar mooi formaat.

Na deze snorkelsessie is het tijd om wat te eten, Nienke haalt een lekkere lunch en die eten we lekker op de boot op en drogen wat op in de zon. Na het eten gaan we samen nog een keer het water in en kijken aan de andere kant van het gedeelte wat ik vanochtend heb gedaan. ONGELOOFELIJK, kan het niet beschrijven. je zwemt gewoon tussen de vissen door. Je strekt je arm en je kan ze gewoon aanraken. Het koraal is zo mooi, zeker als de zon er op schijnt door het water heen. Super. Nienke had vanochtend een duik gemaakt, en nu is ze ook lekker aan het snorkelen, ze wijst naar beneden en we zien nog een paar grote vissen. Het mooiste hiervan vond ik echt het zwemmen tussen de vissen door, een aquarium is mooi, maar nu is het alsof je er zelf in zit. Veel soorten en maten en kleuren. Prachtig dat die wereld bestaat onder water.

De crew van de boot is fantastisch, ze helpen me prima met in en uit het water komen enz. Na de 2e duik gaan we terug op de boot en vertrekken we weer richting de haven van Airlie Beach, ook weer 3 uur. Onderweg weer prachtige omgevingen met bergen en andere boten. De zon schijnt nog heerlijk en we gaan aan de achterkant van de boot zitten om daar nog lekker van te genieten, het is heerlijk omdat de wind lekker waait door de snelheid van de boot. We’ll veel lawaai van de motor maar ja, you can't have it all!
Ik krijg van Nienke een mooi souvenir in de vorm van een knuffel schildpad, is het logo van deze boot. Nien, nogmaals dank, erg lief van je.

Helaas was de helicopter vlucht niet te boeken om dat heli kapot gegaan is in maart met de tycoon die toen over australie ging. Schijnbaar nogal wat tijd nodig voor de reparatie.
Aangekomen bij de haven helpt de crew me weer naar beneden en gaan we met z'n allen op de foto. Ik heb er giga van genoten, maar je merkt dat de crew het ook speciaal vind om weer iemand met een handicap te helpen.



Vol goede herinneringen en de mooie foto's van het snorkelen gaan we terug naar ons hotel. Tijdens de boottocht was er een crewmember die woont in Airlie Beach en we spreken af samen nog te dineren vanavond. Dat was nog erg gezellig en na deze zeer vermoeiende dag is het tijd om te gaan slapen. Ik kan het niet beschrijven, maar als ik 1 woord moet geven wat vandaag voor mij betekent heeft is het:awesome!!

Welterusten.

het douchen in de alternatieve ruimte ging prima. Er was een stoel klaargezet en er lag een stapel handdoeken, alsof ik er 5 jaar onder wilde gaan!
We zijn om 7 uur opgestaan, en zitten gedoucht en we’ll om 8.00 aan de ontbijt tafel te genieten van ons gratis ontbijt! Heerlijk, smaakt nog beter dan dat je er voor betaald! HIHI.

We gaan zo'n 500 km rijden vandaag dus we willen op tijd vertrekken. Dat lukt prima, we zitten al voor 9.00 uur in de auto. Het is alleen maar snelweg, dus de weg is best saai, maar de omgeving blijft weer veranderen. Het ene moment rijd je door het bos, andere moment zie je open vlaktes, heel erg droog, en andere momenten zie je weer bergen en is er ineens weer hoogteverschil.

We hebben vanochtend niet getankt en willen dat onderweg doen, net als gisteren verwachten we dat er elke 100 km we’ll een tankstation zal zijn. Nou NIET dus. Als we aankomen bij de stopplaats waar we dachten te kunnen tanken is er dus niks, behalve een toiletgebouw en een rolstoeltoilet! En natuurlijk bankjes om op te zitten. Het is de middle of nowwhere dus we raken lichtelijk in paniek met nog maar 70km aan benzine in onze tank.

Gelukkig zitten er een paar locals te lunchen en die weten ons te vertellen dat er in een dorpje verderop een tankstation is, dit zal zo'n 20 km verderop zijn. We vertrekken weer en ja hoor we zien de afslag van Sint Lawrence. Het is 1 keer knipperen mert je ogen en je bent het voorbij, maar bij de local shops is een tankstation, nou ja station, 1 werkende pomp! Gelukkig. We gaan weer op weg met een volle tank.


Voor de lunch gaan we wederom naar een Subway, die hebben en goede klant aan ons. We nemen het weer mee en gaan in Sabrina naar the Beach. Een leuke plek om even uit te rusten. Het is dan ongeveer 13 uur. De temperatuur is aardig opgelopen, inmiddels tot 29 graden en op radio waarschuwen ze ook voor de hoge UV straling met kracht 11. Goed smeren dus.

We gaan weer verder op weg naar Airlie Beach en rijden wederom op de Bruce Hyway. We zien hier veel kangaroos langs de kant van de weg! Helaas inmiddels overleden en niet meer in staat om vrolijk rond te huppelen. We’ll zie ik in een bos een koala in de boom hangen.

Het is inmiddels heel erg droog, weinig regen gehad de laatste tijd, dat kan je goed merken aan de vele brugjes waar we over heen gaan en waar eigenlijk een mooie creek onder door hoort te lopen, maar er is weinig water. In de bergen zie je her en der ook weer rookpluimen als teken van brand. Ook heel grote stukken die verbrand zijn. Best treurig om te zien, zwarte bomen en grond, maar miischien we’ll bewust afgebrand om ergere branden te voorkomen.

Rond 1600 uur komen we aan in Airlie, waar we na het inchecken een tour gaan boeken voor morgen.
We gaan met een luxe catamaran op weg naar een patoon in de greet barrier reef waar we kunnen snorkelen, lekker bruinbakken, en het heeft een onderwater kijk gedeelte zodat je mooi de vissen kunt bekijken zonder nat te worden.

We gaan rond 1830 eten bij een mexicaan en dat smaakt ons prima. Lekker gezellig buiten op het terras, want het is nog 25 graden. Heerlijk toch bijna half oktober.

Het is nu 2200 uur en ga zo slapen, de wekker loopt morgenvroeg om 6.00 af en dan gaan we snel ontbijten en dan worden we opgehaald voor onze cruise.

Morgen de sappige of beter, natte details over deze dag, heb er enorm veel zin in, en vooral het snorkelen lijkt me een waanzinnige ervaring. Er bestaat trouwens ook de mogelijkheid om nog met een helicopter een rondvlucht te maken boven het Reef. Als dat te doen is voor mij, ga ik dat zeker doen. Welterusten.

Vandaag gaan we van hervey Bay naar Rockhampton, een 400 km lange weg.
Na een heerlijk ontbijt in een café aan het strand gaan we op weg . Het is merendeel snelweg en we denken dat het een saaie route zal zijn. Ik vind het reuze meevallen. Er staan hier nog redelijk wat bomen, we rijden een stuk door en over bergen, en na ongeveer 2 uur rijden willen we stoppen om ergens wat te eten. Onderweg zien we een bord staan met rechtsaf naar Tannum Beach, we denken dat dit niet een erg grote stad of dorpje kan zijn maar het tegendeel is waar. Er zit een groot winkelcentrum en daar dus ook een Subway waar we een heerlijk broodje met tonijnsalade halen en wat drinken. Het is ook hier weer prima aangepast voor rolstoelen, toiletten, en zelfs een grote doucheruimte. Heel netjes verzorgd en schoon. Wow, I love this country.

We gaan onze lunch opeten bij een strand met een vijf tal kitesurfers, mooi om te zien, verschillende kleuren vliegers en best wat golfen die het mooie blauwe water ook nog voorzien van wat wit. Het gaan hard met die kites,er staat ook redelijk wat wind.




Na de lunch gaan we verder en ik zie het landschap veranderen, het wordt vlakker, en vooral veel droger. Er staan nog maar her en der wat huisjes, boeren waarschijnlijk, want er staan koeien en paarden buiten. Ook zien we op diverse plekken dat er brand geweest is. Dit kan een natuurlijke brand zijn maar kan ook bewust gedaan worden om erge natuurlijke branden te voorkomen.
Fascinerend om te zien, de bomen en de grond helemaal zwart, maar boven in we’ll mooie groene takken. Wat is de natuur toch mooi.

Tijdens onze rit kwamen we dit bord tegen, het geeft aan hoeveel kilometers we nog te gaan hebben tot Cairns.

We komen uiteindelijk rond 1600 aan in Rockhampton. Een beetje saaie stad, geen zee maar we’ll een rivier waar we met ons hotel aan de overkant zitten. We gaan kijken nog bij een local informatiewinkeltje of we hier al een tour kunnen boeken vor maandag om te gaan snorkelen. We zijn dan in Airlie Beach. Dat kunnen ze niet regelen voor ons, dus moeten we zorgen dat we morgen op tijd in Airlie zijn om de tour te boeken.

We krijgen daar we’ll een goede tip voor het avondeten, een resto waar je kan eten zoveel je wilt in buffetvorm.
We genieten bij terugkomst in het hotel nog even van de zon, en zien dan in de verte grote rookpluimen. Er zal we’ll ergens bosbrand zijn want het is best wijd verspreid de rook.
et hotel is overigens vergeten om een kamer te regelen met een toegankelijke douche. De receptioniste verontschuldigd zich, en kan geen andere kamer boeken maar heeft voor mij we’ll en alternatieve doucheruimte waar ik morgenvroeg gebruik van kan maken. Als verontschuldiging wordt het zojuist door ons geboekte ontbijt gratis. Dus morgenvroeg lekker eten voor noppus.

We gaan op zoek naar de resto die de heren van de informatie ons aanraden en daar gekomen blijkt de hele zaak volgeboekt te zijn. Er is aan de overkant van de straat een theater en daar gaan blijkbaar veel mensen naar toe op zaterdagavond. Na ongeveer een kwartiertje wachten kunnen we beginnen aan ons buffet. Het was lekker maar niks bijzonders, we’ll fijn dat je zelf nu eens je bord kan vullen en niet dat het al kant en klaar gebracht wordt.

Na het eten gaan we terug naar het hotel en vragen aan de receptioniste wat er aan de hand is om dat je de brandlucht heel erg goed ruikt. het is waarschijnlijk een gecontroleeerde bosbrand, dat doen ze hier regelmatig. Ze verzekert ons dat we er niet minder om moeten slapen, dat het niet erg is.

Het was een vermoeiende dag, en morgen nog 1 want dan is het rbijna 500 km. Maar we’ll veel gezien van het land, het is hier nu erg droog, hoop voor de mensen dat er in de zomer niet al te veel bosbranden komen door de droogte. Het is nu bedtijd, dus welterusten en tot morgen.

Nienke is al vroeg opgestaan, want die gaat vandaag naar Fraser Island. Ik kan daar niet met mee, en heb vandaag dus het rijk alleen. Ik ga rond 9 uur met de taxi naar het Reef World. Een aquarium met vissen en haaien en zeeschildpadden. Daar aangekomen valt het me toch we’ll een beetje tegen. Het is niet erg groot en aangezien ik er al om 9.30 uur ben moet ik wachten tot 11 uur totdat ze de schildpadden gaan voeren. De tijd kom ik prima door hoor, een paar rondjes langs de aquariums en buiten lekker in het zonnetje vast fotos maken van de schildpadden en de haaien.


er zijn 3 schildpadden, 1 hele grote en 2 wat kleinere. Machtig mooi om te zien. Rond 11 uur gaan we die zeeschildpadden voeren en kan je ze ook aanraken. Ik vind dat geweldig, want ik ben van kleins af aan al gek van schildpadden. Heb er zelf ook al verschillende gehad, en nu nog 2 hele kleintjes.



De zeeschildpadden eten sla, dat je voorzichtig voor hun neus houdt zodat ze het zien en ruiken, en daarna snel moet loslaten om je vingers te behouden. Een hele leuke ervaring om ze te voelen en van zo dichtbij te zien.

Ik heb gekozen voor entreegeld en daarbij een diner, dus ik zit rond 11.30 al lekker aan een Barramundi! Lekker klaargemaakt, en ik zit lekker buiten op een terras met uitzicht op de zee, of liever gezegd in de zee.

Er komt een grote boot langs die gaat Walvis kijken. In deze tijd van het jaar zijn er enorm veel walvissen te zien, die hier komen paren en daarna doortrekken naar koudere gedeeltes.

Na het eten besluit ik lekker terug te rollen richting ons appartement, maar aangezien ik zo'n 5 kilometer verderop ben doe ik er zo'n 2 uur over. Het is hier prima te doen om zelf te rollen, het is helemaal vlak, geen hellingkjes of zo. Op diverse punten zijn er uitkijkpunten in de zee, pier enz. En ik neem dus ook rustig de tijd om daar te genieten van de zee en de zon. Het is vandaag weer lekker warm, denk zo'n 28 graden en dus gewapend met zonnebrandcreme factor 30 kan me niet veel gebeuren qua verbranden. Als je maar op tijd smeert natuurlijk!

Rond 14 uur ben ik terug in ons appartement en besluit ik om naar linkerkant van Hervey Bay te gaan, en eigenlijk op zoek naar een grote hobbyzaak die hier zit. Het is nogal ver en aangezien ik deze ochtend ook al veel gerold heb besluit ik ervan af te zien, na zo'n 1,5 km.

Ik pak mijn boekje en mp3 speler en ga heerlijk op het plekje waar ik gisteren het strand op ging, zitten bakken en genieten van alles om me heen.

Ik ga ook nog even naar het internetcafe waar ik in een uur niet verder kom dan 3,5 dagen verslag typen van al onze belevenissen tot nu toe. Maar ja, beter dan niks he.
Het is dan 17 uur en de zon gaat zo onder, op het strand is het niet goed te zien omdat er een grote wolk voorhangt, we’ll zie je mooi de strepen onder de wolken uitkomen.weer een goed kodak momentje dus.



Vanavond hebben we lekker gedinerd in een gezellige tent waar we gisteren ook onze lunch gehad hebben. Het is vandaag vrijdag en het is daar gezellig druk, en er is live muziek. Ik voel me hier helemaal thuis, en zie de dagen van dat we hier nog zijn snel minder worden.